Filmy relacja szef-pracownik

Kwiatkowscy mają dwoje dzieci – córkę Majkę i syna Filipa. Pewnego dnia przez przypadek trafia do ich domu Romek, który na stałe przebywa w domu dziecka. Rodzina postanawia stworzyć dla niego dom zastępczy. To pociąga za sobą niespodziewane konsekwencje – wraz z Romkiem u Kwiatkowskich zamieszkają „bliźniaczki z wyboru” – Eliza i Zosia. Dom pełen dzieci zaczyna tętnić życiem w zupełnie nowy sposób.

Na czele wielopokoleniowej rodziny Lubiczów stoją dziadkowie, Maria i Władysław. Pani Maria prowadzi aptekę w swoim domu na warszawskiej Sadybie. Pomaga jej córka Elżbieta. Druga córka, Dorota, jest zakonnicą. Starszy syn, Paweł, ceniony chirurg pracuje w szpitalu, a popołudniami dorabia w spółdzielni lekarskiej. Młodszy, Ryszard, jest hydraulikiem. Wraz z żoną Grażyną na próżno marzy o upragnionym dziecku. Wszystkie dzieci i wnuczęta często odwiedzają gościnne mieszkanie dziadków. Na krótko przed siedemdziesiątymi urodzinami seniorki rodowego klanu w domu Lubiczów pojawia się także ich jeszcze jedna córka Monika, od lat skłócona z rodzicami. Czyżby happy end? Nie, już pierwszy odcinek filmu zapowiada wielkie kłopoty.

Meredith Grey i jej znajomi biorą udział w jednym z najtrudniejszych programów szkoleniowych w kraju, próbując pogodzić go z życiem osobistym. Wciąż się uczą, a od ich decyzji zależy życie pacjentów.

Mostowiakowie to wielopokoleniowa rodzina – są tu dziadkowie: Lucjan i Barbara, czwórka ich dorosłych dzieci: Maria, Marta, Marek i Małgorzata, którzy mają już swoje własne ogniska domowe. Członków rodziny łączy niegasnąca miłość i zrozumienie. Dzieci nieustannie znajdują oparcie w dziadkach, bez względu na wagę spraw, czasem zabawnych, często jednak bardzo poważnych. Są dla siebie nawzajem podpora i zachętą, zarówno dzieci dla rodziców jak i dla starszego pokolenia. Choć i w tej rodzinie zdarzają się spory a nawet kłótnie – mimo to potrafią znaleźć rozwiązanie do przyjęcia przez wszystkich. To miłość sprawia, że rodzina jest silna.

Joe Bomowski (Sylvester Stallone) jest sierżantem policji w Los Angeles. Ma ułożone życie, jest jednym z najlepszych detektywów, ma uznanie kolegów i spotyka się z szefową. Jest szczęśliwy do czasu... kiedy jego matka przyjeżdza z wizytą. Niby normalna rzecz gdyby nie fakt, że Tutti Bomowski (Estelle Getty) jest wyjątkowo nadopiekuńcza, nie chce zrozumieć, że Joe jest już dorosły i wtrąca się do wszystkich jego spraw, prywatnych i zawodowych. Zawsze wie, co jest najlepsze dla syna, sprząta mu, gotuje i traktuje jak małego chłopca. Pomimo ogromnej frustracji Joe nie potrafi niczego odmówić ukochanej mamusi. Kiedy detektyw Bomowski myśli, że gorzej już być nie może, matka staje się świadkiem zbrodni i zostaje wmieszana w policyjne śledztwo...

Margaret Tate (Sandra Bullock) jest szefową, która staje się dla pracowników koszmarem. Pracuje w Nowym Jorku, nie jest jednak Amerykanką lecz Kanadyjką i grozi jej deportacja. W wyniku spontanicznej decyzji zmusza swojego asystenta Andrew Paxtona (Ryan Reynolds) do ślubu. Andrew nie jest jednak skory do pomocy po usłyszeniu o karze więzienia, która może go czekać za oszustwo. Czy jednak zgodzi się? Jak oboje przetrwają podróż w rodzinne strony chłopaka na Alaskę?

Tom jest niepoprawnym romantykiem. Wierzy, że nawet w obecnych cynicznych czasach prawdziwa miłość zdarza się tylko raz. Niestety Summer nie podziela jego zdania. To nie przeszkadza Tomowi walczyć o uczucia dziewczyny. Jest jak współczesny Don Kichote – marzyciel próbujący osiągnąć nierealne cele. Po jakimś czasie nie jest zakochany w Summer, tylko w idealizowanym obrazie dziewczyny, który sam stworzył. Historia zaczyna się w dniu gdy piszący teksty na kartki z życzeniami Tom (Joseph Gordon-Levitt) poznaje nową sekretarkę swojego szefa, Summer (Zooey Deschanel). Dziewczyna wydaje się być poza jego zasięgiem, ale okazuje się, że mają ze sobą dużo wspólnego. Oboje uwielbiają The Smiths i surrealistyczne obrazy Magritte’a. Do tego Tom kiedyś mieszkał w Jersey, a Summer ma kota o imieniu Bruce. Pasują do siebie jak dwie połówki jabłka… Po trzydziestu jeden dniach akcja powoli się rozwija. Trzydziestego drugiego dnia Tom jest już zakochany na zabój. Summer jawi mu się jako ideał. Sto osiemdziesiątego piątego dnia przychodzi lekkie zawirowanie, ale Tom wciąż ma nadzieję. Jego relacja z Summer jest raz lepsza, raz gorsza – spotykają się, po chwili przestają do siebie odzywać. W filmie pojawiają się skoki w czasie, sceny na dzielonym ekranie, karaoke. Wszystko to składa się na kalejdoskop przeżyć i skłania do refleksji na temat tego, czemu próbujemy zrozumieć czym jest miłość.

Sympatyczna, ale nieco nieokrzesana Frania Maj (Agnieszka Dygant) zostaje nianią trójki dzieci bogatego i popularnego producenta seriali telewizyjnych, Maksymiliana Skalskiego (Tomasz Kot).

Sentaro, mężczyzna w średnim wieku, jest właścicielem niewielkiej naleśnikarni, w której serwuje dorayaki, japoński deser składający się z naleśników przekładanych słodką pastą z czerwonej fasoli. Kiedy Sentaro rozpoczyna poszukiwanie pomocy kuchennej, zgłasza się siedemdziesięcioletnia Tokue. Cukiernik początkowo odrzuca jej wniosek, gdyż obawia się, że praca może się okazać ponad siły starszej pani, która w dodatku ma nieco zdeformowane dłonie. Właściciel zmienia jednak zdanie, kiedy tylko próbuje pasty przygotowanej przez Tokue. Dzięki jej sekretnej recepturze na tytułowe "an" drobny biznes zaczyna rozkwitać...

Praca asystentki Mirandy Priestly (Streep), szefowej najbardziej prestiżowego magazynu poświęconego modzie, to szeroko otwarte drzwi do świetlanej przyszłości, to praca, "dla której miliony dziewcząt dałyby się zabić". Czy tak jest w istocie? Młoda, ambitna Andrea Sachs (Hathaway) otrzymuje wymarzoną pracę, która spada jej jak z nieba... choć u szefowej z piekła rodem. Wielki sukces wymaga wielkiego poświęcenia... ale czy wart jest swojej ceny?